دوست اینترنتی

زمانی که نخستین بار با دنیای مجازی اینترنت آشنا شدم به لینک هایی برخوردم که عنوان « دوست یابی » داشت ؛ هرچند این مفهوم برایم آشنا بود امّا دراین عرصه ی مجازی تجربه ای نداشتم .بعداز مدت ها ، روزی پس از پایان کار اینترنت از روی کنجکاوی اسمم رادرگوگل نوشتم وکلید جستجو رافشردم ، چندصفحه فرارویم گشوده شد ، محتوای بعضی ازصفحات راقبلاًیافته وخوانده بودم امّا یکی ازعناوین جدید بود ، روی آدرس کلیک کردم، وبلاگ مسعود ناظم رعایابود که نقدی بر کتاب سده لنجان نگاشته بود ومقایسه ای بین کتاب «چمگردان درگذر زمان » و«سده لنجان » به عمل آورده وبه نوعی نوشته های مرا به نقدکشیده بود ، همین باعث شدتادرپاسخ نقد ایشان چندسطری بنویسم وازطریق نشانی الکترونیکی برایشان بفرستم .درسطرآخر نوشته بودم «...می دانم که دردنیای اینترنت ووبلاگ صاحب تجربه هستید امیدوارم ازتجربیات شما برای راه اندازی وبلاگ شخصی ام بهره جویم واین که شاید این، خودمقدمه ای برای دوستی بادوام باشد..»

فاصله ی فرستادن پیام ودریافت جواب، بسیار اندک وکمتر ازیک ساعت بود .سرانجام پس ازچندروز من ومسعود همدیگر راازنزدیک ملاقات کردیم ومن دوستی باخصوصیات ویژه ی انسانی یافته بودم وازاین اتّفاق ، خرسند .

زندگی ماشینی روابط بین انسان هارادرقالب امروزین ریخته ودراین قالب بسیاری ازویژگی های گذشته اگرنگوییم ازبین رفته ،که، کم رنگ شده اندو مسعود ناظم رعایا خودرا ازاین قالب پذیری حفظ کرده است .بدون اغراق ـ که نیازی به آن نیست ومن اهلش نیستم ومسعود هم بی نیاز به آن  ـ مسعود ،انسانی مطلع ، باسواد ، دارای ذوق ادبی سرشار وطبع لطیف است که باید کلمه کلمه ی نوشته هایش را چندین بارخواند ؛ درعین همه ی این ویژگی ها تواضع به معنای راستین آن ـ وشاید کمی بیشتر از آنچه باید ـ ازمشخصات شخصیتی ایشان است . آشنایی بااینترنت اگر برای من هیچ امتیازی نداشته باشد همین که دوستی باچنین ویژگی های مثبت انسانی به من هدیه کرده ، کافی است .طراحی وبلاگم رامرهون تجربیات ایشان می دانم وخود رادراین عرصه وامدار او.موفقیت مسعودعزیز رادرهمه ی مراحل زندگی ازخدای بزرگ خواستارم ...لینک وبلاگ مسعود ناظم رعایا رادرهمین صفحه آورده ام اگر به آن سری بزنید مشتری همیشگی اش خواهید شد ، می گویید نه ، امتحان کنید.